Incipit{omittitur}
|
Początek{opuścić}
|
Psalmi {Laudes:2 Psalmi et antiphonæ ex Proprio de Tempore}
Ant. O mors, * ero mors tua, morsus tuus ero, inférne.
Psalmus 50 [1]
50:3 Miserére mei, Deus, * secúndum magnam misericórdiam tuam.
50:3 Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum, * dele iniquitátem meam.
50:4 Ámplius lava me ab iniquitáte mea: * et a peccáto meo munda me.
50:5 Quóniam iniquitátem meam ego cognósco: * et peccátum meum contra me est semper.
50:6 Tibi soli peccávi, et malum coram te feci: * ut iustificéris in sermónibus tuis, et vincas cum iudicáris.
50:7 Ecce enim, in iniquitátibus concéptus sum: * et in peccátis concépit me mater mea.
50:8 Ecce enim, veritátem dilexísti: * incérta et occúlta sapiéntiæ tuæ manifestásti mihi.
50:9 Aspérges me hyssópo, et mundábor: * lavábis me, et super nivem dealbábor.
50:10 Audítui meo dabis gáudium et lætítiam: * et exsultábunt ossa humiliáta.
50:11 Avérte fáciem tuam a peccátis meis: * et omnes iniquitátes meas dele.
50:12 Cor mundum crea in me, Deus: * et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.
50:13 Ne proícias me a fácie tua: * et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
50:14 Redde mihi lætítiam salutáris tui: * et spíritu principáli confírma me.
50:15 Docébo iníquos vias tuas: * et ímpii ad te converténtur.
50:16 Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ: * et exsultábit lingua mea iustítiam tuam.
50:17 Dómine, lábia mea apéries: * et os meum annuntiábit laudem tuam.
50:18 Quóniam si voluísses sacrifícium, dedíssem útique: * holocáustis non delectáberis.
50:19 Sacrifícium Deo spíritus contribulátus: * cor contrítum, et humiliátum, Deus, non despícies.
50:20 Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion: * ut ædificéntur muri Ierúsalem.
50:21 Tunc acceptábis sacrifícium iustítiæ, oblatiónes, et holocáusta: * tunc impónent super altáre tuum vítulos.
Gloria omittitur
Ant. O mors, ero mors tua, morsus tuus ero, inférne.
|
Psalmy {Laudes:2 Psalmy i antyfony z Temporału}
Ant. O śmierci, * śmiercią twą będę, o piekło, śmiertelnym ciosem twym będę.
Psalm 50 [1]
50:3 Zmiłuj się nademną, Boże, * według wielkiego miłosierdzia twego.
50:3 A według mnóstwa litości twoich, * zgładź nieprawość moję.
50:4 Jeszcze więcéj omyj mię od nieprawości mojéj: * i od grzechu mojego oczyść mię.
50:5 Albowiem ja znam nieprawość moję: * i grzech mój jest zawżdy przeciwko mnie.
50:6 Tobiem samemu zgrzeszył i uczyniłem złość przed tobą: * abyś się usprawiedliwił w mowach twoich, a zwyciężył, gdy cię posądzają.
50:7 Oto bowiem w nieprawościach jestem poczęty: * a w grzechach poczęła mię matka moja.
50:8 Oto bowiem, umiłowałeś prawdę: * niewiadome i skryte rzeczy mądrości twojéj objawiłeś mi.
50:9 Pokropisz mię Hyzopem, a będę oczyszczony: * omyjesz mię, a będę nad śnieg wybielony.
50:10 Słuchowi memu dasz radość i wesele: * i rozradują się kości poniżone.
50:11 Odwróć oblicze twoje od grzechów moich: * a zgładź wszystkie nieprawości moje.
50:12 Serce czyste stwórz we mnie, Boże: * i ducha prawego odnów we wnętrznościach moich.
50:13 Nie odrzucaj mię od oblicza twego: * i Ducha Świętego twego nie bierz odemnie.
50:14 Przywróć mi radość zbawienia twojego: * i duchem przedniejszym potwierdź mię.
50:15 Będę nauczał nieprawe dróg twoich: * a niezbożni do ciebie się nawrócą.
50:16 Wybaw mię ze krwi, Boże, Boże zbawienia mego: * a język mój z radością będzie wysławiał sprawiedliwość twoję.
50:17 Panie, otworzysz wargi moje: * a usta moje opowiadać będą chwałę twoję.
50:18 Albowiem gdybyś był chciał ofiary, wżdybych był dał: * w całopalonych nie będziesz się kochał.
50:19 Ofiara Bogu, duch strapiony: * serca skruszonego i uniżonego, Boże, nie wzgardzisz.
50:20 Uczyń dobrze, Panie, Syonowi w dobréj woli twojéj: * aby się zbudowały mury Jeruzalem.
50:21 Tedy przyjmiesz ofiarę sprawiedliwości, obiaty i całopalenia: * tedy nakładą na ołtarz twój cielców.
Chwała pominąć
Ant. O śmierci, śmiercią twą będę, o piekło, śmiertelnym ciosem twym będę.
|
Ant. Plangent eum * quasi unigénitum, quia ínnocens Dóminus occísus est.
Psalmus 91 [2]
91:2 Bonum est confitéri Dómino: * et psállere nómini tuo, Altíssime.
91:3 Ad annuntiándum mane misericórdiam tuam: * et veritátem tuam per noctem.
91:4 In decachórdo, psaltério: * cum cántico, in cíthara.
91:5 Quia delectásti me, Dómine, in factúra tua: * et in opéribus mánuum tuárum exsultábo.
91:6 Quam magnificáta sunt ópera tua, Dómine! * nimis profúndæ factæ sunt cogitatiónes tuæ.
91:7 Vir insípiens non cognóscet: * et stultus non intélleget hæc.
91:8 Cum exórti fúerint peccatóres sicut fænum: * et apparúerint omnes, qui operántur iniquitátem:
91:9 Ut intéreant in sǽculum sǽculi: * tu autem Altíssimus in ætérnum, Dómine.
91:10 Quóniam ecce inimíci tui, Dómine, quóniam ecce inimíci tui períbunt: * et dispergéntur omnes, qui operántur iniquitátem.
91:11 Et exaltábitur sicut unicórnis cornu meum: * et senéctus mea in misericórdia úberi.
91:12 Et despéxit óculus meus inimícos meos: * et in insurgéntibus in me malignántibus áudiet auris mea.
91:13 Iustus, ut palma florébit: * sicut cedrus Líbani multiplicábitur.
91:14 Plantáti in domo Dómini, * in átriis domus Dei nostri florébunt.
91:15 Adhuc multiplicabúntur in senécta úberi: * et bene patiéntes erunt, ut annúntient:
91:16 Quóniam rectus Dóminus, Deus noster: * et non est iníquitas in eo.
Gloria omittitur
Ant. Plangent eum quasi unigénitum, quia ínnocens Dóminus occísus est.
|
Ant. Będą go opłakiwali * jako jednorodzonego: albowiem Pan niewinny jest zabity.
Psalm 91 [2]
91:2 Dobrze jest wyznawać Panu: * i śpiewać imieniowi twemu, Najwyższy.
91:3 Aby było opowiadane rano miłosierdzie twoje: * i prawda twoja przez noc.
91:4 Na instrumencie o dziesiąci strónach, na arfie: * z śpiewaniem, na cytrze.
91:5 Boś mię ucieszył, Panie, w stworzeniu twojem: * i będę się radował w uczynkach rąk twoich.
91:6 O jako wielmożne są, Panie, sprawy twoje! * nazbyt głębokie stały się myśli twoje.
91:7 Mąż bezrozumny nie pozna: * a głupi nie zrozumie tego.
91:8 Gdy grzesznicy wyrosną jako trawa: * i okażą się wszyscy, którzy nieprawość czynią:
91:9 Aby zginęli na wieki wieków: * a ty Najwyższy, na wieki Panie.
91:10 Albowiem oto nieprzyjaciele twoi, Panie, bo oto nieprzyjaciele twoi zginą: * i będą rozproszeni wszyscy, którzy czynią nieprawość.
91:11 I będzie wywyższon róg mój jako jednorożców: * a starość moja obfitem miłosierdziem.
91:12 I wzgardziło oko moje nieprzyjacioły moje: * a o powstających na mię złośnikach usłyszy ucho moje.
91:13 Sprawiedliwy jako palma rozkwitnie: * jako drzewo cedrowe na Libanie rozmnoży się.
91:14 Wsadzeni w domu Pańskim, * rozkwitną się w ziemiach domu Boga naszego.
91:15 Jeszcze się rozmnożą w kwitnącéj starości: * i dobrze zdrowi będą, aby opowiadali:
91:16 Iż prawy Pan, Bóg nasz: * a nieprawości w nim niemasz.
Chwała pominąć
Ant. Będą go opłakiwali jako jednorodzonego: albowiem Pan niewinny jest zabity.
|
Ant. Atténdite * univérsi pópuli, et vidéte dolórem meum.
Psalmus 63 [3]
63:2 Exáudi, Deus, oratiónem meam cum déprecor: * a timóre inimíci éripe ánimam meam.
63:3 Protexísti me a convéntu malignántium: * a multitúdine operántium iniquitátem.
63:4 Quia exacuérunt ut gládium linguas suas: * intendérunt arcum rem amáram, ut sagíttent in occúltis immaculátum.
63:6 Súbito sagittábunt eum, et non timébunt: * firmavérunt sibi sermónem nequam.
63:6 Narravérunt ut abscónderent láqueos: * dixérunt: Quis vidébit eos?
63:7 Scrutáti sunt iniquitátes: * defecérunt scrutántes scrutínio.
63:7 Accédet homo ad cor altum: * et exaltábitur Deus.
63:8 Sagíttæ parvulórum factæ sunt plagæ eórum: * et infirmátæ sunt contra eos linguæ eórum.
63:9 Conturbáti sunt omnes qui vidébant eos: * et tímuit omnis homo.
63:10 Et annuntiavérunt ópera Dei, * et facta eius intellexérunt.
63:11 Lætábitur iustus in Dómino, et sperábit in eo, * et laudabúntur omnes recti corde.
Gloria omittitur
Ant. Atténdite univérsi pópuli, et vidéte dolórem meum.
|
Ant. Uważajcie * wszystkie narody i patrzcie na boleść moją.
Psalm 63 [3]
63:2 Wysłuchaj, Boże, prośbę moję, gdy się modlę: * od strachu nieprzyjaciela wybaw duszę moję.
63:3 Obroniłeś mię od zboru złośników: * od mnóstwa działających nieprawość.
63:4 Bo zaostrzyli jako miecz języki swoje: * naciągnęli łuk, rzecz gorzką, by w skrytościach strzelali na niepokalanego.
63:6 Z prędka nań strzelać będą, a nie będą się bać: * utwierdzili sobie mowę złośliwą.
63:6 Namawiali się, żeby zakryli sidła: * mówili: Któż je obaczy?
63:7 Szukali nieprawości: * ustali szukając szukaniem.
63:7 Przystąpi człowiek do serca głębokiego: * a Bóg wywyższon będzie.
63:8 Strzałki maluczkich stały się rany ich: * i pomdlały przeciwko nim ich języki.
63:9 Strwożyli się wszyscy, którzy je widzieli: * i bał się wszelki człowiek.
63:10 I opowiadali sprawy Boże, * i uczynki jego rozumieli.
63:11 Będzie się weselił sprawiedliwy w Panu, i będzie w nim nadzieję miał: * i będą pochwaleni wszyscy serca prawego.
Chwała pominąć
Ant. Uważajcie wszystkie narody i patrzcie na boleść moją.
|
Ant. A porta ínferi * érue, Dómine, ánimam meam.
Canticum Ezechiæ [4]
Isa 38:10-24
38:10 Ego dixi: In dimídio diérum meórum * vadam ad portas ínferi.
38:11 Quæsívi resíduum annórum meórum. * Dixi: Non vidébo Dóminum Deum in terra vivéntium.
38:12 Non aspíciam hóminem ultra, * et habitatórem quiétis.
38:13 Generátio mea abláta est, et convolúta est a me, * quasi tabernáculum pastórum.
38:14 Præcísa est velut a texénte, vita mea: dum adhuc ordírer, succídit me: * de mane usque ad vésperam fínies me.
38:15 Sperábam usque ad mane, * quasi leo sic contrívit ómnia ossa mea:
38:16 De mane usque ad vésperam fínies me: * sicut pullus hirúndinis sic clamábo, meditábor ut colúmba:
38:17 Attenuáti sunt óculi mei, * suspiciéntes in excélsum.
38:18 Dómine, vim pátior, respónde pro me. * Quid dicam, aut quid respondébit mihi, cum ipse fécerit?
38:19 Recogitábo tibi omnes annos meos * in amaritúdine ánimæ meæ.
38:20 Dómine, si sic vívitur, et in tálibus vita spíritus mei, corrípies me, et vivificábis me. * Ecce, in pace amaritúdo mea amaríssima:
38:21 Tu autem eruísti ánimam meam ut non períret: * proiecísti post tergum tuum ómnia peccáta mea.
38:22 Quia non inférnus confitébitur tibi, neque mors laudábit te: * non exspectábunt qui descéndunt in lacum, veritátem tuam.
38:23 Vivens vivens ipse confitébitur tibi, sicut et ego hódie: * pater fíliis notam fáciet veritátem tuam.
38:24 Dómine, salvum me fac * et psalmos nostros cantábimus cunctis diébus vitæ nostræ in domo Dómini.
Gloria omittitur
Ant. A porta ínferi érue, Dómine, ánimam meam.
|
Ant. Od wrót piekielnych * wybaw Panie duszę moją.
Kantyk Ezechiela [4]
Iz 38:10-24
38:10 Jam rzekł: W połowicy dni moich * pójdę do bram piekielnych.
38:11 Szukałem ostatka lat moich. * Rzekłem: Nie ujrzę Pana Boga na ziemi żywiących.
38:12 Nie oglądam więcéj człowieka, * i obywatela pokoju.
38:13 Wiek mój przeminął i zwinion jest odemnie, * jako namiotek pasterski.
38:14 Przerzniony jest jako od tkacza żywot mój: gdym jeszcze zaczynał, przerznął mię: * od zarania aż do wieczora dokonasz mię.
38:15 Miałem nadzieję aż do zarania, * jako lew, tak połamał wszystkie kości moje:
38:16 Od zarania aż do wieczora dokonasz mię: * jako młode jaskółcze, tak będę szczebiotał, a będę stękał jako gołębica:
38:17 Zemdlały oczy moje, * poglądając ku górze.
38:18 Panie, gwałt cierpię, odpowiedz za mię. * Cóż rzekę, albo co mi odpowie, gdyż sam uczynił?
38:19 Będęć rozmyślał wszystkie lata moje * w gorzkości dusze mojéj.
38:20 Panie, jeźli tak żywią, i tak żywot ducha mego, pokarzesz mię i ożywisz mię. * Oto w pokoju gorzkość moja najgorzciejsza:
38:21 Aleś ty wyrwał duszę moję, aby nie zginęła: * zarzuciłeś w tył twój wszystkie grzechy moje.
38:22 Albowiem nie piekło wyznawać ci będzie, ani śmierć chwalić cię będzie: * nie będą czekać, którzy w dół wstępują, prawdy twojéj.
38:23 Żywy, żywy, ten ci wyznawać będzie, jako i ja dzisiaj: * ojciec synom będzie opowiadał prawdę twoję.
38:24 Panie, zachowaj mię * a Psalmy nasze śpiewać będziemy w domu Pańskim po wszystkie dni żywota naszego.
Chwała pominąć
Ant. Od wrót piekielnych wybaw Panie duszę moją.
|
Ant. O vos omnes, * qui transítis per viam, atténdite et vidéte, si est dolor sicut dolor meus. .
Psalmus 150 [5]
150:1 Laudáte Dóminum in sanctis eius: * laudáte eum in firmaménto virtútis eius.
150:2 Laudáte eum in virtútibus eius: * laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius.
150:3 Laudáte eum in sono tubæ: * laudáte eum in psaltério, et cíthara.
150:4 Laudáte eum in týmpano, et choro: * laudáte eum in chordis, et órgano.
150:5 Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: laudáte eum in cýmbalis iubilatiónis: * omnis spíritus laudet Dóminum.
Gloria omittitur
Ant. O vos omnes, qui transítis per viam, atténdite et vidéte, si est dolor sicut dolor meus. .
|
Ant. O wy wszyscy * którzy idziecie przez drogę, obaczcie a przypatrzcie się, jeśli jest boleść jako boleść moja. .
Psalm 150 [5]
150:1 Chwalcie Pana w świętych jego: * chwalcie go na utwierdzeniu mocy jego.
150:2 Chwalcie go w możnościach jego: * chwalcie go według mnóstwa wielkości jego.
150:3 Chwalcie go głosem trąby: * chwalcie go na arfie i na cytrze.
150:4 Chwalcie go na bębnie i na piszczałce: * chwalcie go na strónach i na organiech.
150:5 Chwalcie go na cymbalech głośnych: chwalcie go na cymbalech krzykliwych: * wszelki duch niechaj Pana chwali.
Chwała pominąć
Ant. O wy wszyscy którzy idziecie przez drogę, obaczcie a przypatrzcie się, jeśli jest boleść jako boleść moja. .
|
Versus (In loco Capituli)
℣. Caro mea requiéscet in spe.
℟. Et non dabis Sanctum tuum vidére corruptiónem.
|
Versus (In loco Capituli)
℣. Ciało moje będzie odpoczywało w pokoju.
℟. I nie dasz świętemu swemu widzieć zepsucia.
|
Canticum Benedictus {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Mulíeres * sedéntes ad monuméntum lamentabántur, flentes Dóminum.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus ✠ Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum eius:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et iustítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias eius:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
Gloria omittitur
Ant. Mulíeres sedéntes ad monuméntum lamentabántur, flentes Dóminum.
|
Kantyk Benedictus {Antyfona z Temporału}
Ant. Niewiasty * siedziały i płakały przy grobie, opłakując Pana.
Pieśń Zachariasza
Łk 1:68-79
1:68 Błogosławiony ✠ Pan, Bóg Izraelski: * iż nawiedził i uczynił odkupienie ludu swego.
1:69 I podniósł róg zbawienia nam: * w domu Dawida, służebnika swego.
1:70 Jako mówił przez usta świętych, * którzy od wieku są, proroków swoich.
1:71 Wybawienie od nieprzyjaciół naszych, * i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą.
1:72 Aby uczynił miłosierdzie z ojcy naszymi: * i wspamiętał na testament swój święty.
1:73 Przysięgę, którą przysiągł Abrahamowi, ojcu naszemu, * że nam dać miał:
1:74 Iżbyśmy, wybawieni z ręki nieprzyjaciół naszych, * bez bojaźni mu służyli.
1:75 W świętobliwości i w sprawiedliwości przed nim, * po wszystkie dni nasze.
1:76 A ty dzieciątko, prorokiem Najwyższego będziesz nazwane: * bo uprzedzisz przed oblicznością Pańską, abyś gotował drogi jego:
1:77 Iżbyś dał naukę zbawienia ludowi jego: * na odpuszczenie grzechów ich:
1:78 Dla wnętrzności miłosierdzia Boga naszego: * przez które nawiedził nas Wschód z wysokości:
1:79 Aby zaświecił tym, którzy w ciemności i w cieniu śmierci siedzą: * ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju.
Chwała pominąć
Ant. Niewiasty siedziały i płakały przy grobie, opłakując Pana.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Christus factus est pro nobis obédiens usque ad mortem, mortem autem crucis: propter quod et Deus exaltávit illum, et dedit illi nomen, quod est super omne nomen.
secreto
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
aliquantulum altius
Concéde, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, qui Fílii tui resurrectiónem devóta exspectatióne prævenímus; eiúsdem resurrectiónis glóriam consequámur.
Et sub silentio concluditur
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
Chrystus stał się za nas posłusznym aż do śmierci, a śmierci krzyżowej. Dlatego Bóg wywyższył go i darował mu Imię, które jest nad wszelakie imię.
po cichu
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
nieco głośniej
Daj, prosimy Cię, wszechmogący Boże: byśmy my, którzy wyprzedzamy zmartwychwstanie Twojego Syna pobożnym oczekiwaniem; mogli w chwale tegoż zmartwychwstania mieć udział.
dokończyć po cichu
Przez tegoż naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio{omittitur}
|
Zakończenie{opuścić}
|